Obnova temelja stare dragaljevačke škole
Javna ustanova Osnovna škola ,,Stevan Nemanja” Gornji Dragaljevac ove godine (24. novembra) obilježava 170 godina svog postojanja i rada. Ona je jedna od najstarijih škola na području sjeveroistočne BiH i šire.
Prva osnovna škola u Gornjem Dragaljevcu počela je sa radom davne 1853. godine u vremenu kad su ovi krajevi bili pod turskom vlašću.
Turske vlasti su na zahtjev uglednih mještana Gornjeg Dragaljevca i crkvenih vlasti dozvolili da se otvori osnovna škola u sastavu crkve. Prva zgrada bila je brvnara koja je izgorjela za vrijeme bosanskohercegovačkog ustanka (period 1875 - 1878. godine).
Jedini pisani podatak o ovom događaju je nadgrobni spomenik prvom učitelju u ovoj školi, Danilu Blagojeviću. Spomenik je podigao učenik učitelja Danila Blagojevića, Pero Todorović iz Srednje Čađavice. Originalan tekst sa nadgrobnog spomenika glasi:
,,Sie este ovaj kamen učitelja Danila Blagojevića, znano budi svakom i neka se znade da je prvi učitelj posto kod crkve dragaljevačke. Đake počeo učiti s vlastju gospodina mitropolita Akatangela 1853. ljeta. Imao je đaka 123 učenika. Neka se čini spomen dok je ove crkve i kamena. Ovaj kamen potpisa đak učiteljev Pero Todorović.”
Učitelj Danilo Blagojević je tu radio do svoje smrti 1856. godine. Prva školska zgrada (brvnara) izgorjela je u vrijeme bosanskohercegovačkog ustanka od 1875. do 1878. godine.
Dolaskom u ove krajeve Austro-Ugarske Monarhije, Berlinskim kongreskom 1878. godine, zavedena je i u ovom kraju austrougarska vlast. Austrijske vlasti su 1880. godine, nešto dalje od crkvenog objekta, izgradile novu školsku zgradu od tvrdog materijala, koja je radila sve do juna 1965. godine.
Građevinski materijal za gradnju škole 1880. godine dobavljen je iz Brezovog Polja kolima, a dotle brodovima, Savom, iz neke tada podignute ciglane u Slavoniji, gdje je Austro-Ugarska počela da razvija već prvu industriju građevinskog materijala. To je bila prva cigla koja je dopremljena u ovo selo i kao građevinski materijal upotrijebljena za izgradnju zgrade-škole.
U vrijeme ratnih dešavanja od 1941. do 1945. godine, nastava u školi bila je obustavljena. Odmah poslije oslobođenja ovog kraja, organizovan je rad Osnovne škole, ali pošto je školska zgrada bila razrušena nastava se odvijala u privatnoj zgradi u kojoj je kasnije dugo vremena bio seoski mlin, kod izvora ,,Točak” u Gornjem Dragaljevcu.
Tokom 1945. i 1946. godine školska zgrada je, zahvaljujući mještanima sela, obnovljena, tako da je u školskoj 1946/1947. godini ponovo otpočela nastava u staroj popravljenoj školskoj zgradi.
Na današnjem lokalitetu, 1961. godine, izgrađena je osmorazredna škola sa svim pratećim, pa i stambenim objektima. U školskoj 1961. godini izvršena je centralizacija osnovnog školstva na ovom području. Danas, Osnovna škola ,,Stevan Nemanja” u Gornjem Dragaljevcu je centralna škola, sa 11 područnih škola u okolnim selima.
Stara škola radila je do 1965. godine. Srušena je 1971. godine, a materijal je prevežen kod novoizgrađene škole ,,Lazo Stojanović - Lazić”, (izgrađene 1961. godine kod ,,Točka“, gdje je izgrađena nova zgrada sa četiri učionice, prostranim hodnikom i ostavom. Rušenjem stare škole ostali su temelji u korovu da prkose vremenu i da čuvaju uspomene na srećne dane mnogih učenika koji su tu sticali prva znanja.
Imamo želju da se obnovi temelj stare škole i da se uradi parking s obje strane postojećeg asvaltnog puta u dužini manastirske (školske) njive. Budući parking bi riješio pitanje parkiranja vozila za vrijeme vjerskih praznika i svaka druga okupljanja tokom godine - kada ovaj manastir posjećuju mnogobrojni vjernici. U maju i junu u posjetu manastiru u sklopu jednodnevnih izleta dolaze mnogobrojni učenici iz škola sa područja grada Bijeljine i šire.
Mi imamo idejno Rješenje za obnavljanja temelja stare škole i izgradnju parkinga koje su uradili inženjeri JP ,,Direkcije za izgradnju i razvoj grada“ Bijeljina.
Dobili smo Odluku o odobravanju izvođenja radova na uređenju temelja stare škole od strane preosvećenog vladike Fotija, obzirom da se temelji stare škole nalaze na zemljištu koje je u posjedu manastira Svetog arhangela Gavrila'', pojašnjava Dragan Maksimović, prosvjetni radnik, đak dragaljevačke škole, koji radi punih 39 godina u školi.
Prva osnovna škola u Gornjem Dragaljevcu počela je sa radom davne 1853. godine u vremenu kad su ovi krajevi bili pod turskom vlašću.
Turske vlasti su na zahtjev uglednih mještana Gornjeg Dragaljevca i crkvenih vlasti dozvolili da se otvori osnovna škola u sastavu crkve. Prva zgrada bila je brvnara koja je izgorjela za vrijeme bosanskohercegovačkog ustanka (period 1875 - 1878. godine).
Jedini pisani podatak o ovom događaju je nadgrobni spomenik prvom učitelju u ovoj školi, Danilu Blagojeviću. Spomenik je podigao učenik učitelja Danila Blagojevića, Pero Todorović iz Srednje Čađavice. Originalan tekst sa nadgrobnog spomenika glasi:
,,Sie este ovaj kamen učitelja Danila Blagojevića, znano budi svakom i neka se znade da je prvi učitelj posto kod crkve dragaljevačke. Đake počeo učiti s vlastju gospodina mitropolita Akatangela 1853. ljeta. Imao je đaka 123 učenika. Neka se čini spomen dok je ove crkve i kamena. Ovaj kamen potpisa đak učiteljev Pero Todorović.”
Učitelj Danilo Blagojević je tu radio do svoje smrti 1856. godine. Prva školska zgrada (brvnara) izgorjela je u vrijeme bosanskohercegovačkog ustanka od 1875. do 1878. godine.
Dolaskom u ove krajeve Austro-Ugarske Monarhije, Berlinskim kongreskom 1878. godine, zavedena je i u ovom kraju austrougarska vlast. Austrijske vlasti su 1880. godine, nešto dalje od crkvenog objekta, izgradile novu školsku zgradu od tvrdog materijala, koja je radila sve do juna 1965. godine.
Građevinski materijal za gradnju škole 1880. godine dobavljen je iz Brezovog Polja kolima, a dotle brodovima, Savom, iz neke tada podignute ciglane u Slavoniji, gdje je Austro-Ugarska počela da razvija već prvu industriju građevinskog materijala. To je bila prva cigla koja je dopremljena u ovo selo i kao građevinski materijal upotrijebljena za izgradnju zgrade-škole.
U vrijeme ratnih dešavanja od 1941. do 1945. godine, nastava u školi bila je obustavljena. Odmah poslije oslobođenja ovog kraja, organizovan je rad Osnovne škole, ali pošto je školska zgrada bila razrušena nastava se odvijala u privatnoj zgradi u kojoj je kasnije dugo vremena bio seoski mlin, kod izvora ,,Točak” u Gornjem Dragaljevcu.
Tokom 1945. i 1946. godine školska zgrada je, zahvaljujući mještanima sela, obnovljena, tako da je u školskoj 1946/1947. godini ponovo otpočela nastava u staroj popravljenoj školskoj zgradi.
Na današnjem lokalitetu, 1961. godine, izgrađena je osmorazredna škola sa svim pratećim, pa i stambenim objektima. U školskoj 1961. godini izvršena je centralizacija osnovnog školstva na ovom području. Danas, Osnovna škola ,,Stevan Nemanja” u Gornjem Dragaljevcu je centralna škola, sa 11 područnih škola u okolnim selima.
Stara škola radila je do 1965. godine. Srušena je 1971. godine, a materijal je prevežen kod novoizgrađene škole ,,Lazo Stojanović - Lazić”, (izgrađene 1961. godine kod ,,Točka“, gdje je izgrađena nova zgrada sa četiri učionice, prostranim hodnikom i ostavom. Rušenjem stare škole ostali su temelji u korovu da prkose vremenu i da čuvaju uspomene na srećne dane mnogih učenika koji su tu sticali prva znanja.
Imamo želju da se obnovi temelj stare škole i da se uradi parking s obje strane postojećeg asvaltnog puta u dužini manastirske (školske) njive. Budući parking bi riješio pitanje parkiranja vozila za vrijeme vjerskih praznika i svaka druga okupljanja tokom godine - kada ovaj manastir posjećuju mnogobrojni vjernici. U maju i junu u posjetu manastiru u sklopu jednodnevnih izleta dolaze mnogobrojni učenici iz škola sa područja grada Bijeljine i šire.
Mi imamo idejno Rješenje za obnavljanja temelja stare škole i izgradnju parkinga koje su uradili inženjeri JP ,,Direkcije za izgradnju i razvoj grada“ Bijeljina.
Dobili smo Odluku o odobravanju izvođenja radova na uređenju temelja stare škole od strane preosvećenog vladike Fotija, obzirom da se temelji stare škole nalaze na zemljištu koje je u posjedu manastira Svetog arhangela Gavrila'', pojašnjava Dragan Maksimović, prosvjetni radnik, đak dragaljevačke škole, koji radi punih 39 godina u školi.
