Srpska pravoslavna crkva danas proslavlja praznik Vaskrsenja Lazarevog ili Lazarevu subotu i Vrbicu,  a ovo je prvi put da u gradu, zbog pojave virusa korona, neće biti mnoštva dječice sa grančicama i vjenčićima vrbice.
​
Ovaj praznik u hrišćanstvu ima značenje pobjede života nad smrću i na bogosluženjima se tog dana pominju voljna stradanja Hristova i vaskrsnuće Lazarevo kao jemstvo za vaskrsenje svih vjernika.

Praznik Lazareva subota uspomena je na posljednje čudo Hristovo pred Nedjelju stradanja, smrt i Vaskrsenje.

Događaj Lazarevog vaskrsenja se, prema jevanđeljima, dogodio u Vitaniji i uvod je u novu vjeru u Vaskrsenje.

Prema jevanđeljskom predanju, Hristos je stigao u Vitaniju četiri dana poslije smrti Lazareve, oživio ga i digao iz groba, pa je taj praznik poznat i kao Vaskrsenje Lazara Četvorodnevnog.

Pravoslavni vjernici istovremeno proslavljaju i Vrbicu koja, prema kanonu Crkve, počinje službama bdenja u navečerje Cvjetne nedjelje, svečanog ulaska Hristovog u Svetu zemlju.

Vrbica je za pravoslavne hrišćane praznik dječije radosti, jer je Hristos polazeći u Jerusalim rekao: "Pustite djecu k meni, jer takvih je Carstvo nebesko".

Na ovaj praznik se u pravoslavne hramove unose vrbove grančice koje tu ostaju do nedjeljne liturgije, na Cvijeti, kada se obavlja blagosiljanje vrbe.

Ovaj praznik najčešće slave mladi i majke sa decom. Običaj je da se u crkvu donose vrbe koje se osveštaju i kasnije se nose kući i njima se ukrašava dom.

Na ovaj praznik djeci se kupuju zvončići, a običaj je da se dragim ljudima poklanja cvijeće